Propriocepsis, diepe druk en fixatie
Gras groeit niet door eraan te trekken
Liggen is prettiger dan lopen, staan of zitten. Althans, dat geldt voor Willie, een 34-jarige man met een zeer ernstige verstandelijke beperking. Door allerlei lichamelijke problemen heeft hij moeite om zijn evenwicht te bewaren. En dan is liggen een fijn alternatief.
Hij heeft al van jongs af aan last van boze buien, laat zelfverwondend gedrag zien en is agressief naar zijn begeleiders. Dagelijks belandt Willie dan ook in zijn fixatiestoel en ’s nachts slaapt hij onder een spanlaken. Hij moet nu eenmaal tegen zichzelf beschermd worden. Maar deze maatregelen maken hem ook rustig, want door zijn evenwichtsproblemen heeft Willie behoefte aan diepe druk op zijn lichaam. En die krijgt hij in zijn stoel en van het spanlaken.
Een tijdlang gaat het beter met Willie. Hij sluit zich vaker aan bij een groep voor dagbesteding en het zitten in de fixatiestoel wordt afgebouwd. Maar dan ineens verandert zijn gedrag. Steeds vaker gaat Willie op de grond liggen en zijn begeleiders krijgen hem amper weer rechtop. Dagbestedingsactiviteiten komen hierdoor in de knel en dit resulteert in een ongelukkige Willie, die steeds vaker huilt en jammert. Hij is de wanhoop nabij.
Esther Scholten, gedragskundige bij Elver is erg betrokken bij Willie, net als alle begeleiders. Iedereen zou zijn kwaliteit van leven zo graag verbeterd zien. Maar hoe krijgen ze hem dan toch in de benen?
Bijlagen
Dit project is mogelijk gemaakt door Fonds NutsOhra.
NutsOhra geeft financiële ondersteuning aan projecten op het gebied van de gezondheidszorg en heeft daarbij voorkeur voor projecten die leiden tot verbetering van kwaliteit van leven van mensen met een ziekte, beperking of risico.
