Over pica en prikkelverwerking
Balans voor Willie
Daar zit Willie dan. 68 jaar, in zijn eentje, onder een deken, in het donker. Ver weg van alles en iedereen die hem toch niet begrijpt. Waarom mag hij niks, en wordt hij overal van weggehouden? Hij steekt graag van alles in zijn mond, proeft eraan of slikt het door en geeft het dan weer over. Hij ervaart de wereld nu eenmaal door lichamelijke sensaties.
De begeleiding heeft een zware dobber aan Willie. Het is uiterst lastig met hem te communiceren. Wat ze ook proberen, hij raakt alleen maar overstuur en gaat steeds meer overgeven. Dit gedrag houdt de begeleiders op afstand... Zo vermindert Willie voor zichzelf de stress die hij van zijn omgeving krijgt.
Willies gedrag en het feit dat activiteiten van hem worden weggehouden vergroten zijn isolement. En dat terwijl hij juist wel behoefte heeft aan nabijheid en bezigheden. Ondertussen heeft hij geen leven meer.
Gedragskundige Lot de Swart van Estinea trok zich Willies situatie aan en ging op zoek naar mogelijke verbeteringen, zodat Willie weer een menswaardig leven zou krijgen. Maar hoe is Willie weer in balans te krijgen?
Bijlagen
Dit project is mogelijk gemaakt door Fonds NutsOhra.
NutsOhra geeft financiële ondersteuning aan projecten op het gebied van de gezondheidszorg en heeft daarbij voorkeur voor projecten die leiden tot verbetering van kwaliteit van leven van mensen met een ziekte, beperking of risico.
