Grip op onrust bij dementie

Als onrust je leven gaat bepalen

Zeven jaar geleden beginnen de problemen voor meneer Abdel (65). Hij gaat zwerven, is agressief en lijkt te hallucineren. Na veel onderzoeken komt naar voren dat er sprake is van een dementiesyndroom. De familie heeft het hier heel moeilijk mee.

Hij komt terecht op een psycho-geriatrische afdeling van een verzorgingshuis. Ook daar is het gedrag van meneer onberekenbaar, zowel overdag als ‘s nachts. Op onverwachte momenten gooit hij met spullen of gaat hij zomaar bij een medebewoner op schoot zitten. Sommige bewoners zijn bang van hem, anderen slaan terug of schelden hem uit. De onrust op de afdeling groeit en daarmee komen de medewerkers onder druk te staan. Zij willen meneer enerzijds een prettige woonomgeving bieden, maar anderzijds begrijpen zij de behoefte van de omgeving.

Als hij heel onrustig is fixeren ze hem, om de andere bewoners te beschermen. Maar de medewerkers hebben hier moeite mee, omdat dit de kwaliteit van leven van meneer niet ten goede komt. Zij laten hem liever vrij rondlopen. Daar heeft de familie echter weer moeite mee, omdat ze bang zijn dat hij dan valt, iets zal breken en naar het ziekenhuis moet. Zij hebben een nare ervaring met een ziekenhuisopname, omdat meneer Abdel eerder iets gebroken had en hij gefixeerd en gesedeerd werd.

CCE coördinator Gertrud Gosenshuis gaat samen met het team op zoek naar hoe men meer zicht en grip kan krijgen op de onrustige buien van meneer. Er blijken zeer veel factoren ten grondslag te liggen aan de onrust van meneer.

Bijlage