Autonomie bij NAH
Autonomie voor Anton
Anton is een man met niet-aangeboren hersenletsel (NAH) voor wie autonomie erg belangrijk is. Vanwege zijn beperkingen, teleurstellingen daarover en een onvermogen zijn impulsen te controleren, is vaak sprake van ernstige agressie en destructief gedrag. In veel gevallen voelt de begeleiding zich genoodzaakt om Anton te separeren om gevaar voor hemzelf en de omgeving te voorkomen. In deze casus staat de begeleidingsstijl centraal.
De voor medewerkers nieuwe begeleidingsstijl wordt gekenmerkt door lage verwachtingen bij begeleiders, verleiden in plaats van de strijd aangaan en het aangaan van een strijd met als doel die te verliezen. Op deze wijze krijgt het team langzaam grip op de probleemsituatie.
