Vrijheid en veiligheid voor Wilkim

Toen

Vastgebonden in een rolstoel en de rolstoel verankerd op een plaat. Dat is nog de enige manier waarop verzorgenden met Wilkim, een jonge man met fronto-temporale dementie, om kunnen gaan. Want als Wilkim niet vast zit dan rent hij ongecontroleerd over de gangen, dan slaat hij zichzelf en vormt hij een gevaar voor medebewoners. Het personeel voelt zich machteloos en weet niet wat ze moeten doen. De familie en het team vinden het vreselijk: dit wil je voor niemand!

Nu

Helaas is Wilkim overleden aan een longontsteking, een veel voorkomende complicatie bij mensen met fronto-temporale dementie. Maar door multidisciplinaire samenwerking vond het verpleeghuis een manier om de onvrijwillige zorg af te bouwen en te zorgen dat Wilkim nog zoveel mogelijk een menswaardig leven kon hebben. Wilkim zat niet langer vast in zijn rolstoel. Tot aan zijn overlijden wandelde hij met vrijwilligers. Hij sloeg zichzelf niet meer en trok zijn kleding niet langer stuk. En bovendien speelde hij wonderbaarlijk mooi op zijn gitaar.   

Bijlagen