Als afwijzing vertrouwd voelt

Johan (26) is een creatieve, goed geklede jongeman. Als 6-jarig kind is hij vanuit Roemenië geadopteerd. In de woning waar hij met vijf andere mensen met een verstandelijke beperking woont, hangt de dreiging van agressie voortdurend in de lucht. Bij Johan kan de spanning snel oplopen. Hij scheldt, duwt, slaat en schopt dan. Als Johan op zo’n moment afgezonderd wordt maakt hij zijn eigen spullen kapot, zoals zijn radio of bril. Daarom is zijn kamer minimaal ingericht: zijn bed en bureau staan vast, zijn kast is op slot. En een bril draagt hij al een tijd niet meer.

 

Hoe het nu is

De kamer van Johan is gezellig ingericht met kussens, knuffels en gordijnen. Johan is trots op zijn kamer en doet zijn best om alles netjes te houden. Hij draagt weer een bril. Zijn fysieke agressie is afgenomen; het blijft nu bij schreeuwen en schelden als hij boos is. Voor het eerst sinds lange tijd is Johan op vakantie geweest.

 

Naschrift: Helaas is, ondanks alle vooruitgang, na verloop van tijd een verhuizing naar een andere woning toch nodig gebleken.

Bijlagen