Portret van Ina van Berckelaer-Onnes
Ina van Berckelaer-Onnes was hoogleraar orthopedagogiek aan Universiteit Leiden en in het bijzonder betrokken bij kinderen met een ontwikkelingsstoornis.
Als stagiaire op het Medisch Opvoedkundig Bureau werd Ina van Berckelaer-Onnes voor het eerst geconfronteerd met een meisje met autisme: ze raakte zeer gefascineerd. Niet alleen door het fenomeen autisme, maar vooral door de wijze waarop naar de moeder werd gekeken. De afwijking van het kind werd als intrigerend gezien, maar de ouders bleven geheel buiten beeld. Er leefden enkel vragen over de opvoedingscompetentie van de moeder. Dat ging de orthopedagoge in opleiding te ver. Zij zag toen een duidelijke toekomst voor zich: ouders van kinderen met autisme ondersteunen.
Het wetenschappelijk werk van Ina van Berckelaer-Onnes kenmerkt zich door een voortdurende wisselwerking tussen de klinische praktijk en wetenschappelijk onderzoek. Het is een bottom-up benadering, die haar oorsprong in de klinische praktijk vindt. Vanuit een orthopedagogische invalshoek stuitte ze aanvankelijk op onbegrip voor de problemen die ouders van een kind met autisme ervaren. Ouders werden onvoldoende gehoord. Zij vond dat daar verandering in moest komen.