Eetproblematiek en een verstandelijke beperking

Floris, een complexe zoektocht

Floris is geboren met een verstandelijke beperking en vertoont probleemgedrag. Hij bonkt en slaat met zijn hoofd of voeten, bijt op zijn handen, gilt, schreeuwt, sproeit met speeksel en boort met zijn vingers in zijn ogen.

Hoewel hij graag eet en gefixeerd is op eten, is Floris ernstig ondervoed. Floris braakt en rumineert namelijk al vanaf zijn geboorte. Artsen hebben alleen kunnen constateren dat hij een trage maaglediging heeft, maar dat verklaart zijn gedrag niet. Hij heeft geen energie meer en ziet er moe uit.

Hij gaat naar een kinderdagcentrum, maar zijn aanwezigheid daar werkt verstorend op de andere kinderen van de groep. Daarnaast is de situatie vanuit hygiënisch oogpunt, door het vele braken, ook onacceptabel. Hij is uit de groep gehaald en komt daardoor maar met zeer weinig leeftijdgenoten in aanraking. Voor de ouders is het moeilijk om Floris mee te nemen op familiebezoek. Het sociale leven van het gezin is zeer beperkt.

Door het beperkte sociale leven en door het gedrag dat hij vertoont, stagneert Floris' ontwikkeling, zowel lichamelijk als geestelijk. De ouders en het kinderdagverblijf weten niet meer wat ze nog kunnen doen om hem te helpen zich verder te ontwikkelen.

Hildeke de Boer, coördinator bij het CCE, ging samen met de ouders en het kinderdagcentrum op zoek naar de onderliggende reden van het gedrag van Floris. Welke begeleidingsstijl zou beter bij hem passen en hem helpen in zijn ontwikkeling? Een zeldzaam genetisch syndroom blijkt een belangrijke rol te spelen.