Dit artikel is onderdeel van een reeks artikelen over handelen bij zelfverwondend gedrag. Lees alle artikelen om een volledig beeld te krijgen van het methodisch proces voor de aanpak van zelfverwondend gedrag.
De strategiefase van het methodisch proces voor de aanpak bij zelfverwondend gedrag valt samen met het eerste overleg van het Diagnostisch Kernteam (DKT) . Het doel van deze eerste bijeenkomst is het maken van een planning en het opstarten van het diagnostisch proces.
Aandachtspunten in strategiefase
In deze fase richt het DKT, bestaande uit minimaal een gedragskundige, een arts VG en een psychiater, zich op onderstaande punten.
Informatie lezen en verzamelen
Tijdens de strategiebijeenkomst is het belangrijk dat de aanwezigen de verzamelde informatie bekijken en deze waar nodig aanvullen. Dat geeft inzicht in zaken die nog niet bekend zijn en in aanmerking komen voor verder onderzoek.
Eerste richtinggevende hypothesen
Iedere betrokkene krijgt bij het lezen en verzamelen van informatie een beeld van de situatie die leidt tot bepaalde vermoedens. Denk aan veronderstellingen over het ontstaan en voortbestaan van de zelfverwonding. De bespreking van deze vermoedens leidt tot keuzes over welke hypothesen verder onderzocht worden. In deze fase maken de betrokkenen daarover afspraken met elkaar, bijvoorbeeld wie welke hypothese verder onderzoekt. Hiervoor worden per discipline gezamenlijk onderzoeksvragen geformuleerd. Belangrijk is dat iedereen de relatie ziet tussen deze vragen en het ervaren probleem.
Nulmeting bij zelfverwonding
Een intensieve zoektocht naar de aanpak van zelfverwonding kost veel inspanningen van alle betrokkenen. Daarom is het van belang om de resultaten zorgvuldig te monitoren en meten. Dat start al in deze fase. Bij een nulmeting gaat het om het vastleggen van:
- Frequentie: hoe vaak komt het gedrag voor?
- Duur: hoe lang houdt het gedrag aan?
- Intensiteit: wat is de intensiteit en wat zijn de fysieke gevolgen van het gedrag?
Organisatie rond aanpak zelfverwonding
Naast algemene organisatorische zaken is het in deze fase belangrijk om te beslissen over:
- Wie deelnemen aan de overleggen van het Diagnostisch Kernteam;
- Hoe andere betrokkenen over de voortgang geïnformeerd worden;
- Hoe lang deze fase duurt.
Meer weten over de strategiefase? Lees hoofdstuk 3 van het boek ‘Zelfverwonding’.
Handelen bij zelfverwonding
Dé aanpak van zelfverwondend gedrag bestaat niet, want het gedrag is afhankelijk van veel factoren. Handelen bij zelfverwonding vraagt om een methodische aanpak en samenwerking in elke stap van het proces. In een reeks van zes artikelen beschrijven we de stappen van het methodische proces en bieden we handvatten voor toepassing in de praktijk.